Odpowiedź:
Podczas klęski w Wiośnie Ludów społeczeństwo niemieckie było rozczarowane i chciało coraz mocniej zjednoczenia państw niemieckich.
W latach 60. XIX w. premierem Prus został Otto von Bismarck. Jego celem było wzmocnienie Prus poprzez likwidację Związku Niemieckiego, w którym dominowała Austria.
Podczas wojny z Austrią armia pruska szybko poradziła sobie z wojskami austriackimi, zadając im ostateczny cios w bitwie pod Sadową.
Po zakończonej bitwie Bismarck kazał wstrzymać dalszą ofensywę. Jego celem nie było zniszczenie Austrii, lecz wymuszenie likwidacji Związku Niemieckiego. Rok później po likwidacji ZN został utworzony Związek Północno-niemiecki, w którym dominowały Prusy.
W 1870 r. wybuchł kryzys dyplomatyczny między Francją, a Prusami, który doprowadził do wojny francusko-pruskiej. Wojska pruskie były lepiej zorganizowanie i dowodzone niż siły francuskie. We wrześniu Prusacy zadali francuzom ostateczną klęskę w bitwie pod Sedanem. Podczas całej wojny do niewoli dostał się sam cesarz Napoleon III i kilku francuskich marszałków. Wojnę zakończył traktat pokojowy podpisany w maju 1871 r. we Frankfurcie nad Menem. Francja była zmuszona oddać tereny Alzacji i Lotaryngii oraz zapłacić ogromne reparacje wojenne na rzecz Prus.
Zwycięstwo nad Francja wzbudziła w ludności niemieckiej ogromną radość i euforię. Wykorzystał to Otto von Bismarck namawiając władców krajów niemieckich do zjednoczenia. 18 stycznia 1871 r. Bismarck ogłosił powstanie Cesarstwa Niemieckiego. Cesarzem Niemiec został Wilhelm i Hohenzollern, w Europie zaczął się okres dominacji niemieckiej.
(Odpuściłem sobie opisanie konfliktu prusko-duńskiego oraz mam nadzieję, że chodziło o powstanie II Rzeszy)
