Odpowiedź :
Odpowiedź:
Miała ona zarówno funkcje kultowe, jak zwykłych zabawek czy nawet przedmiotów codziennego użytku.
Muzyka starożytnej Syro-Palestyny w okresie grecko-rzymskim i bizantyjskim kształtowana była przez wiele tradycji. Należały do nich między innymi następujące kultury: żydowska, fenicka, perska, grecka i arabska. W każdej z nich występowały idiofony. Miały one zarówno funkcje kultowe, jak zwykłych zabawek czy nawet przedmiotów codziennego użytku.Podstawowym źródłem dotyczącym żydowskiej i chrześcijańskiej praktyki muzycznej w omawianym okresie, poza zachowanymi do czasów współczesnych instrumentami, jest Biblia oraz jej tłumaczenia: powstała w III wieku p.n.e Septuaginta, a także Wulgata autorstwa św. Hieronima, która została ukończona w 405 roku n.e. Drugim, równie ważnym, źródłem historycznym są tradycyjne księgi żydowskie: Talmud oraz Mishna, datowane kolejno na przełom V/VI i II/III wiek n.e. Ważną rolę w badaniach nad idiofonami z terenu Lewantu z okresu grecko-rzymskiego i bizantyjskiego pełnią też pisma Ojców Kościoła. Do podstawowych źródeł należą również przedstawienia z mozaik i ceramiki, a także rzeźby.
liczę na naj